Een Reis Vol Bouwstenen en Avontuur

Hoi types, figuren en snuisteraars,

Om jullie alvast een beetje bij te praten over onze avonturen in Costa Rica, hierbij alvast een kort epistel voor de trouwe fan. We hebben onze reis opgedeeld in bouwstenen (voor niet kenners: een setje gelijkgestemde activiteiten in een bepaald gebied, zie ook Riksja travel) om het de lezer gemakkelijk te maken.

We begonnen met de bouwsteen "Op Zoek Naar Schildpadden Buiten het Seizoen". Dit was net zoals het klinkt: Tortuguero zonder schildpadden, maar wel met vette boottochten door zompig moeras en nachtelijke wandelingen met rode gif kikkers en dol enthousiaste gidsen die hoge en lage kreetjes slaan op zoek naar apen of bij het zien van inheems gepeupel. Ook op multipele andere plekken kregen we te horen dat we of een maand te vroeg waren of een maand te laat waren. De schildpadden werkten deze trip niet echt met ons mee.

Vervolgens boekten wij de bouwsteen "Sloop de Huurauto Grondig" - die we met veel pijn en moeite last minute hadden geregeld - en laat er dan ook niets van over. Dit is de meest uitgebreide bouwsteen. Na een busrit waarbij een man een epileptische aanval kreeg en niemand wist wat te doen (gevolg: eerst lang niets doen en vervolgens wachten op een ambulance), besloten wij ons niet langer in openbare vervoersapparaten te begeven. Een korte opsomming van hetgeen toen gebeurde met de laatste 4x4 in Costa Rica die wij op de kop wisten te tikken. Het begon onschuldig nadat Yas een authentiek zandweggetje had uitgekozen en Iq onze hummer vakkundig had vastgereden. We werden na een gebroken sleeptouw vakkundig uit het zand geduwd (en bijna in een boom geparkeerd) door een local, waarna de tocht in het rulle zand werd voortgezet, edoch in de 4x4 modus. Het zal sommige van jullie niet ontgaan zijn dat vervolgens een motorrijder besloot zijn vadsige wang op ons raam te parkeren en bijbehorende motor in onze linker zijdeur, motor kap en wielbehuizing. Het was echt even schrikken om een figuur richting je ruit te zien vliegen. De bestuurder kwam met de schrik, en een paar kwijldraden achterlatend op ons raam, vrij. 3 uur en 6 agenten verder, snapten wij nog steeds niet wat er precies gebeurd was, behalve het redelijke vermoeden dat wij voorrang hadden. Iedereen sprak namelijk enkel Spaans of deed alsof, zo ook de agent met de rubber lieslaarzen die eerst de stelling van Pythagoras op straat had getekend en vervolgens ging schreeuwen omdat we zijn Spaanse verklaring niet zonder toelichting wilden tekenen in het schijnsel van een koplamp. Gelukkig had de motorrijder wel een eerder nachtelijke affaire tussen houten paaltje en deur weggepoetst en waren wij nog net op tijd om honderden schildpadden op het strand te zien schuiven voor de maandelijkse eierleg sessie. De auto deed het nog aardig (alleen de scherpe bocht naar links liep niet echt lekker en je moest je buik inhouden bij het instappen, anders veerde de deur terug), toen de achteruitkijkspiegel naar beneden kwam zetten en de airco zo hard begon te lekken dat de bijrijder de schoolslag kon oefenen in het rechter compartiment. We topten af met een lek geslagen band, aangezien we geen parkeergeld wilden betalen op een gratis parking. Je zult begrijpen dat Europcar niet echt blij was toen we langs kwamen met onze sloopwagen. De hoogste boete kregen we overigens voor het verliezen van onze nummerplaat; waar dat gebeurd is, weet niemand. Heuphoge rivieren en wegen met meer steen dan weg waren een eitje vergeleken met bovenstaande taferelen.

De bouwsteen "Snorkelen Zonder Vissen en Dito Zicht" zullen we je besparen, en de bouwsteen "Tasje-pik op het Strand" is ook geen topper, hoewel we toen bijna een Scotland Yard achtige aanhouding hebben kunnen doen met agenten, doorgeladen geweren en Find-my-iPhone. Denk aan Iq in een soort golf kar met 2 gewapende agenten die mensen onder vuur zetten op de bushalte, terwijl Yas ondertussen vanaf het politiebureau aanwijzingen geeft over de gps locatie van de dief terwijl een enkel Spaans sprekende agent naast haar op een bifi worst smakt en je hebt een beeld. Helaas (omdat de telefoon is uitgezet en de agenten geen plan van aanpak hadden) zit er nu iemand op de meest zuidelijke snorkelspot in Costa Rica te chillen met onder andere een iPhone 5 (met defecte aan/uit knop), die tevens op afstand onklaar is gemaakt. Hij kijkt daarbij af en toe op het horloge dat hij ook heeft buitgemaakt. Hij was wel zo zoet om de paspoorten niet mee te nemen, anders hadden we nog even mogen blijven.

De bouwsteen "Transport per Boot" is echt een topper. We zagen tandenblekende crocs op de kade, schildpadden, een enkele dolfijn en de boten scheurden met 60 door de bochten, onderwijl boomstammen vermijdend of soms rakend.

De bouwsteen "Chillen Onder Palmen" mag er ook wezen: de stranden zijn hier mooi en in overvloed. De bouwsteen "Inheems Voedsel" werd door Yas professioneel vermeden. Echter van het traditionele tico-diner in Arenal werd flink gesmikkeld. Daarbij moet wel gezegd worden dat Yas het hoofdgerecht bestaande uit rijst, garnalen, groentes en specerijen had verbouwd tot kip met peper, zout en friet. Ook de plaatselijke Italianen vielen erg in de smaak en we hebben zelfs een ham-kaas plaat kunnen snavelen. De bouwsteen "Spaans Voor Beginners" is niet afgenomen. Het bleef bij Si, No en Que Passa of een combinatie van deze woorden zoals "Que Si, Que No..." waarbij een melodietje werd ingezet. De bouwsteen "Latijns-Amerikaanse Muziek" werd door Iq consistent "Gazpazzio" genoemd, terwijl Yas bij het horen van Bachatta haar oude salsapassen uit de kast trok (1, 2, 3, heup).

De bouwsteen "Chillen met Dieren" hebben we erg serieus genomen met als hoogtepunt diverse apen, die brulden of een witte schedel hadden. Deze apen konden we in een rescue center ook knuffelen. We hebben veel leuke weetjes geleerd (een tapir kakt bijvoorbeeld in de zee in een kuiltje om niet geroken te worden). En luiaards zijn ook leipo's: ze eten zich een dag helemaal de ziekte om vervolgens een maand lang te verteren met die vier magen van ze. Daarbij komen ze eens per week uit de boom om hun behoefte onderaan de boom te doen, als ze al vanuit boven in de boom komen want het kan zomaar zijn dat ze te lui zijn om überhaupt de boom in de klimmen of er spontaan uit donderen. Voor vijanden hoeven ze niet te vrezen: niemand houdt van een harige zak botten en magen. We hebben ook vogels leren waarderen, terwijl we in onze vorige trip de vogelaars uit ons voertuig wilden donderen. Toppunt hier was de tucan: overigens meer snavel dan vogel, maar wel zoet.

Van de bouwsteen "Dubieuze Hotels" hebben wij genoten: denk aan Center Parcs meets de Veluwse Bron met modderbaden en ander gepruttel en je hebt een beeld. Verder wordt operatiewit spaarlamp licht in de Costa Ricaanse hotellerie gezien als het summum van ecotoerisme.

Nu chillen wij nog even 2 dagen in waterbungalow in een paradijselijk oord in Panama (voor eiland kenners: Bocas del Toro). Daar hebben we nog tenauwernood de bouwsteen "Rellen Met Inboorlingen" aangeschaft aangezien een verminderd frisse taxiboot-dude ons 's nachts wilde oplichten. Dat is hem gelukt maar wel nadat we hem op zijn eigen boot hadden gegijzeld, hem in het Spaans voor vis (en erger) hebben uitgemaakt en hem bekogeld met zijn eigen hoofdlamp.

Pura vida en tot snel!

Iq en Yas