Drillige jelly's, zoete schilden & city crocs
Blijf op de hoogte en volg Yasmin & Isaac
28 Februari 2013 | Australië, Cairns
Nadat we de Zuidkust en het midden van Australië met voertuigen van diverse pluimage hadden uitgekamd, viel de eer vervolgens aan de Oostkust. Onze verwachting: veel zon, een fijne zee en natuurlijk schildpadden.
Onze aboriginalavonturen verwerkten wij gedurende een paar dagen in een dikke villa met pool in een dorpje met de dubieuze naam Yorkeys Knob (ook wel Yorkeys Knots genoemd door ondergetekenden). Daar maaktenl we direct kennis met de onderwaterwereld, en meer specifiek met het fenomeen 'stingers' (denk aan zure dradige zeetypes die na een knuffelbeurt zorgen voor brandwonden, verlamming of je binnen 3 minuten omleggen) en de bijbehorende'stinger nets' (denk aan een pierebadje in de zee waar de grote versies van voornoemde types niet doorheen kunnen, maar de nagelgrote, doorzichtige neefjes van deze projectielen wel). Laatstgenoemde kleine monsters werken met een incubatietijd van 20-40 minuten waardoor je niet direct na het zwemmen in de auto kunt stappen omdat je dan verlamd achter je stuur zit te kwijlen. Gelukkig staat er voor noodgevallen op elk strand een bak azijn op je te wachten bij de plaatselijke lifeguard die zelf in een gedukttaped pak gehuld is met een set handschoenen waar ze in Rusland nog van schrikken. Je begrijpt dat we aanvankelijk lichtelijk panisch waren bij het betreden van het 'pierenbad', maar we zijn aan de grijpgrage klauwtjes van deze leipe wezens ontsnapt.
Tijdens de snorkeltocht naar de Great Barrier Reef (voor natuurfreaks: een set kleurige platen met wat aanpalende vissen) hebben wij ons in stingerpak gehesen en is Yas, voorzien van een felgele noodle (voor niet kenners: een drijvende schuimrubber staaf, met name handig voor Chinezen zonder zwemdiploma) als een malloot achter een schildpad aangeflipperd met haar nieuwe onderwatercamera om deze vrindelijke vriend goed op beeld te krijgen. Al hyperventilerend van de opwinding en met liters zeewater in haar snorkel omdat ze deze uit enthousiasme verkeerd geïnstalleerd had, legde ze bijna het loodje, maar het resultaat mag er wezen (voor niet Facebookers: zie Facebook)! Isaac maakte zich met name druk om de rijstgeur op de boot en een paar continu tukkende Aziaten (waarom gaan deze types dan mee op een snorkeltrip?!).
De volgende trip was een driedaagse boottocht op een catamaran rond de Whitsunday Islands: een set bounty-eilanden gezien vanaf een tweerompige boot met 10 man, inclusief melige schipper en zoet 18-jarig meisje dat de ganze dag kaasplanken voor ons in elkaar schroefde. Ook hier werden de nodige schildpadden panisch achtervolgd door Yas met als gevolg dat ze zich op gegeven moment gingen verstoppen tussen het koraal. Deze afleidingsmaneuvre mocht echter niet baten voor onze doorgewinterde Paparazza.
Nog wachelend op onze zeebenen besloten we te tukken in Rockhampton: denk hierbij aan Nebraska in de jaren '50 maar dan op z'n Australisch. De plaatselijke rodeo vereniging maakte graag een praatje met ons en bedankte ons tijdens het zingen van country liederen voor onze komst (met de oproep aan zijn kleine publiek terwijl hij naar ons wees: "en als jullie nog met Nederlanders willen praten, dan kan dat daar!"). En dat alles met wilde stieren, strompelende cowboys-in-spé en dikke in cowboylaarzen gehesen mannen & vrouwen die hamburgers wegknaagden op de achtergrond. Later hoorden we dat een week eerder, tijdens de overstromingen, een zoutwatercroc door de hoofdstraat dobberde.
Het tripje naar Frasereiland, een wit zandeiland met naar het schijnt blauwgroene wateren, werd een koud, nat moddertripje met grijze wateren in een bus met 25 leipe types, waaronder een paar lamme Russen die we bij elke stop uit de plaatselijke bar moesten vissen. Het noodweer bleek nog weken aan te houden, maar gelukkig waren we - na een pitstop bij een controlfreakig vrouwtje met meurende hond en dito bed - net op tijd per vliegtuig naar Sydney gevlucht.
Nadat we door een stel debiele buschauffeurs bij het locale strand Bondi Beach waren gedropt, hebben wij onze hutkoffers elegant het strand op gesmeten om een duikje te nemen in de frisse zee. We hebben vervolgens even snel de highlights van Sydney afgevinkt (voor niet kenners: brug, operahuis, botanisch gebeuren) en verder op het strand gehangen (met openluchtbios!) en lekker gegeten met onze vrolijke host in de levendige straten van Bondi.
We zijn nu net aangekomen in Nieuw Zeeland, alwaar we na een grondige schoenen- en voedselcontrole bij aankomst, in onze jaren '70 Nissan (denk aan een vierkante dof gouden bak zonder aux ingang edoch met taperecorder en je hebt een beeld) naar een erg mooi meer gekard alwaar we gebbqd en getennisd hebben (op bergschoenen) bij de plaatselijke tennisclub met 20 leden.
We verheugen ons nu op een paar weken mooie natuur en spreken jullie snel!
Y en I
@Koenmeister: Hoe was Argents afstudeerparté? Competitieteam 2013 lijkt mij top! Gelukkig vertoeft die witte haai een heel stuk noordelijker. We zien hier overigens veel begraafplaatsen ;)
@Aranea: Helaas zijn er geen foto's gemaakt van je gele naamgenoten, aangezien Yasmin al direct het hazenpad had gekozen toen een van deze types bijna op Isaac's schouder landde.
@Kitty: Even over ons wandeltenue: Caas maakt vaker het Sarphatipark onveilig in een dergelijk tenue op de schoenen na :).
@Heleen: Hierbij een stukje phonetisch: nait-nait-djiele-djelatiet-barradjiele. Helaas heb ik het niet ten gehore kunnen brengen aan de kenners. Hoe was NY??
-
28 Februari 2013 - 11:48
Sharon:
Wat een heerlijk verhaal weer en wat een mooie foto's! Vooral van eerste indruk NZ!
Geniet kinders! :) -
28 Februari 2013 - 12:35
Eva Van Noort:
Zoooo, deze trouwe vrind leest nu pas voor het eerst een stukje maar geniet werkelijk met volle teugen. Zodra jullie terug zijn, zal ik ervoor zorgen dat ik alles heb gelezen zodat daarna de woordgrappen meer dan goed gemaakt kunnen worden. Mis jullie bij de vleet en zie ernaar uit om met jullie katjemane de vetput vol te blaffen. Veel liefde uit Holland -
28 Februari 2013 - 13:32
Koenmeister:
Hey Liefies,
Arjen's afstudeerfeest was natuurlijk een groot feest, we hebben er niet voor niets met zijn alleen tien jaar op gewacht. Weer veel liedjes zingen, waaronder op de melodie van de jullie inmiddels welbekende single "Torn" van de Australische Natalie Imbruglia: "Lieve Arjen Bossssss, je maakt wat in ons lossssss".
Competitietennissen en CompetitieBBQ'en komt al weer snel dichterbij :-). Vorm is nog ver weg.
Blij om te horen dat die vis wegblijft.
Tot snel,
Groetjes,
Koen
(O ja, bijna vergeten te vertellen; het is hier nog steeds koud en grijs. Sneeuw lijkt gedaan, volgende week wordt het lente. Dus jullie kunnen terugkomen). -
03 Maart 2013 - 16:49
Juud:
Mooi verhaal weer! Ik heb geloof ik wel weer een goed beeld hoe het er bij jullie op reis aan toe gaat :) Waren de stingers even mooi als de kort geleden gepresenteerde lampenkappen? ;) Leuk dat ik jullie via skype even "live" heb kunnen spreken. Ik hoop op nog veel meer reisverslagen de komende maand. Dikke kus! -
05 Maart 2013 - 15:43
Kitty:
Fijn dat ik dan op de foto alvast een voorproefje caasi sarphatiparkie heb gehad zo midden in de winter! De italiaanse kaas is waarschijnlijk wel verslonden bij jullie terugkomst, maar we nemen wel weer ergens anders wat kaas vandaan, als jullie een nieuw zeelands schaap voor mij meenemen :-) kan nog wel lekker wollen ondergoed of zelfgemaakte uggs gebruiken :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley